Laten we maar eerlijk zijn, veel leerlingen zijn niet intrinsiek gemotiveerd. Dat leidt tot ‘opvallend’ gedrag en steeds vaker tot wanhoop bij leraren. Toch is dat vreemd. De meeste 4-jarigen die voor het eerst naar school gaan zijn super gemotiveerd om te leren. Tegen de tijd dat ze op het voortgezet onderwijs zitten is een groot deel van die motivatie verdwenen. Is ons onderwijs daar misschien zelf schuldig aan?

De vraag die we ons kunnen stellen is: Hoe houden we intrinsieke motivatie vast? Of, als die motivatie al is weggezakt, hoe versterk je die motivatie dan weer? Een mogelijk antwoord is: door de verantwoordelijkheid voor het leren bij de leerling neer te leggen.Vraag vooral aan de leerlingen wat ze wíllen leren.  

Maar voordat je dat doet, is het goed om eerst met een groepje leraren te bepalen wat leerlingen móeten leren. Aan welke kerndoelen moet worden gewerkt? Binnen die kerndoelen zouden de leerlingen hun eigen leervragen moeten kunnen stellen. Vervolgens zouden ze de vrijheid moeten krijgen om op hun eigen wijze op zoek te gaan naar antwoorden op die leervragen. Als antwoorden op die leervragen vervolgens met elkaar worden gedeeld, dan is de kans dat kerndoelen gehaald worden – en de motivatie behouden blijft – volgens mij behoorlijk groot.

Hoe zorg jij ervoor dat leerlingen blijvend, uit zichzelf, willen leren?